słupcza

Pomnik będący świadectwem martyrologii mieszkańców Słupczy. Powstał po drugiej wojnie światowej, na miejscu straceń mieszkańców niewspółpracujących z niemieckim okupantem. W wyniku łapanek na przymusowe roboty do Rzeszy wywieziono ze Słupczy około 20 młodych ludzi, m. in. Jana Chałupczaka, Józefa Tetra (ten ostatni trafił do obozu koncentracyjnego w Buchenwaldzie). 28 października 1943 r. przed południem zajechały do wsi samochody (tak zwane "budy") z faszystowską żandarmerią. Sprawnie i z wielką rutyną "zorganizowano" zbiórkę ludzi ze wsi, gromadząc ich na placyku przy skrzyżowaniu dróg. Tam też żandarmi ustawili na widocznym miejscu dwóch, kilka tygodni wcześniej zabranych za niedostarczenie zboża tutejszych mieszkańców: Walentego Niewitowskiego (członka "Wici") i Józefa Maziarza (członka Batalionów Chłopskich). Po chwili obaj skazani zawiśli na słupie telefonicznym.

Relacja: Władysław Broda