Profesor Zbigniew Kabata urodził się w Jeremiczach w1924 roku, zmarł w Nanaimo w 2014 r. Był uczonym biologiem, zaliczanym do grona najwybitniejszych parazytologów, a także poetą i autorem opowiadań ożyciu w partyzantce.
Jako trzynastolatek rozpoczął naukę w Pierwszym Korpusie Kadetów Marszałka Józefa Piłsudskiego we Lwowie, którą przerwał wybuch wojny. Ojciec, po ucieczce z niemieckiej niewoli, przeniósł rodzinę na Kielecczyznę, z którą Profesor Zbigniew Kabata związał się niezwykle emocjonalnie. Od 1941 r. włączył się w działalność konspiracyjną skupioną wokół Władysława Jasińskiego „Jędrusia” i jego tajnej grupy „Odwet”, która później przekształciła się w oddział partyzancki „Jędrusie”. Był redaktorem, drukarzem i kolporterem pisma podziemnego „Odwet”. Brał udział w większości akcji bojowych „Jędrusiów”, m.in. w uderzeniu na więzienie w Opatowie (12.03.1943 r.) i Mielcu (29.03.1943 r.).
W roku 1945 udał się do Włoch, do istniejącej tam jednostki Wojska Polskiego z nadzieją, że wróci do kraju z bronią w ręku. Po służbie oficerskiej w Oddziale Partyzanckim „Jędrusie”, a później w 2. pp Leg. AK (dowódca III plutonu 4 kompanii II batalionu), został dowódcą plutonu strzeleckiego w3 Kompanii 1 Batalionu Strzelców Karpackich w II Korpusie WP we Włoszech. Profesor Kabata podkreślał, że nie jest emigrantem, że gdyby to było możliwe, nie wyjechałby z Polski. Czuł się wygnańcem, żyjącym w gościnnym, ale obcym kraju.
W latach 1948-1951 pracował jako rybak dalekomorski w Szkocji. Od roku 1951 studiował biologię na uniwersytecie w Aberdeen w Szkocji, gdzie uzyskał tytuł doktora filozofii (1958) i doktora nauk (1966). Wżyciu Profesora Kabaty rozpoczął się kolejny rozdział – praca naukowa. Od 1967 r. był kierownikiem zespołu naukowo-badawczego w Pacific Biological Station w Nanaimo w Kanadzie. Zajął się badaniem pasożytów ryb. To autor 153 prac naukowych w 3 językach wydanych w 15 krajach. Był członkiem zespołu redakcyjnego 5 czasopism, 7 towarzystw naukowych, egzaminatorem prac magisterskich i doktorskich na 8 uniwersytetach (w Wielkiej Brytanii, Kanadzie, Australii i Indiach). W 1984 r. został profesorem uniwersytetu Simon Fraser w Burnaby. W dowód uznania dla Jego pracy naukowcy nadali 16 opisywanym przez Niego widłonogom nazwy będące kombinacjami imienia, nazwiska i pseudonimu, np. Bobkabata kabatabobbus.
Za swą działalność otrzymał odznaczenia: Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari, dwukrotnie Krzyż Walecznych, Medal Wojska, (trzykrotnie) Krzyż Armii Krajowej, Krzyż Partyzancki, Złoty Medal za Zasługi dla Obronności Kraju. 29 lipca 2007 roku za swą pracę naukową otrzymał najwyższe kanadyjskie odznaczenie państwowe Order of Canada Member (C.M.). Decyzją Rady Miasta Sandomierza z 28 października 1999 został Honorowym Obywatelem Sandomierza, zaś 12 grudnia 2013 r. na wniosek młodzieży uchwałą Rady Pedagogicznej ILO otrzymał tytuł Przyjaciela Collegium Gostomianum.
27 marca 2015 roku w Opatowie, na budynku dawnego więzienia, odsłonięto pamiątkową tablicę oraz nadano pobliskiemu pasażowi imię Profesora Zbigniewa Kabaty, uczestnika brawurowej akcji z 12 marca 1943 r.
Po śmierci „Boba”, jego syn Andrzej postanowił przekazać cenne odznaczenia Zbigniewa Kabaty i pamiątki do Izby Pamięci „Jędrusiów” w Sulisławicach oraz do Sandomierza.